رئیس ستاد کل ارتش اسرائیل حدود چهار هفته بعد از جنگ ۱۲ روزه می‌گوید کارزار جنگی کشورش علیه ایران هنوز پایان نیافته است.
ایال زمیر روز سه‌شنبه ۳۱ تیر در نشست «ارزیابی وضعیت» و برنامه‌ریزی ارتش اسرائیل برای سال ۲۰۲۶ گفت: «ارتش به شیوه چندوجهی عمل می‌کند؛ به تضعیف و جلوگیری از قابلیت‌های راهبردی سوریه و حزب‌الله ادامه خواهد داد، آزادی عمل خود را در این عرصه‌ها حفظ خواهد کرد، ایران و «محور مقاومت» او نیز در برابر چشمان ما هستند و مبارزه ما علیه آن‌ها تمام نشده است».
به گزارش شبکهٔ ۱۲ تلویزیون اسرائیل و روزنامهٔ یدیعوت آحرونوت، ایال زمیر گفت: «سال آینده برای ارتش سال آمادگی، طراحی، به حداکثر رساندن دستاوردها و بهره‌گیری از فرصت‌های عملیاتی خواهد بود».
او همچنین به فرماندهان گفت ارتش باید برای یک کارزار گسترده و جامع، ضمن مدیریت یک واقعیت پیچیده و چالش‌برانگیز که نیازمند اقدام هم‌زمان در چند عرصه است، آماده باشد.
ژنرال زمیر جنگ ارتش در نوار غزه را یکی از «پیچیده‌ترین نبردهایی» دانست که این کشور تاکنون تجربه کرده، و گفت: «نیروهای منظم و ذخیره هر روز شریک حمله و دفاع هستند، اما در این نبرد بهای سنگینی می‌پردازیم که امروز نیز دوباره شاهد آن بودیم».
به گزارش شبکهٔ ۱۲، نشست روز سه‌شنبه اولین جلسه در نوع خود طی دو سال گذشته بود که در آن فرماندهان تمامی بخش‌های راهبردی، عملیاتی و تحقیقاتی ارتش حضور داشتند تا «طیف وسیعی از نظرات و دیدگاه‌های عواملی که به دلیل فعالیت در بخش‌های مختلف مدت‌هاست با یکدیگر ملاقات نکرده‌اند، بیان شود» و برخی از فرماندهان مانند فرمانده جبههٔ جنوبی ارتش به صورت آنلاین در نشست شرکت کردند.
بازتاب وضعیت ایران بعد از جنگ در رسانه‌های غربی
از سوی دیگر، روزنامه «تلگراف» در گزارشی با استناد به اظهارات شهروندان و مقامات امنیتی پیشین در ایران از تشدید سرکوب شهروندان، در یک ماه پس از برقراری آتشبس شکننده در جنگ اسرائیل و ایران، خبر داده است.
به نوشتهٔ این روزنامهٔ بریتانیایی، گسترش سرکوب شهروندان در ابعادی است که مردم ایران فکر می‌کنند حکومت ناتوانی خود در رویارویی با اسرائیل و شکستی را که از این کشور متحمل شده است، بر سر مردم ایران خالی می‌کند و در حال گرفتن انتقام از شهروندان است.
به نوشتهٔ این روزنامهٔ بریتانیایی، گسترش سرکوب شهروندان در ابعادی است که مردم ایران فکر می‌کنند حکومت ناتوانی خود در رویارویی با اسرائیل و شکستی را که از این کشور متحمل شده است، بر سر مردم ایران خالی می‌کند و در حال گرفتن انتقام از شهروندان است.
محسن، یک شهروند دیگر، به تلگراف گفت حکومت از یک شورش دیگر می‌ترسد، هر فردی ممکن است به خاطر گرفتن عکس یا حتی نگاه چپ به یک عضو نیروی نظامی مستقر در خیابان بازداشت شود.
روزنامه نیویورک تایمز هم با انتشار گزارشی در روز سه‌شنبه به روی آوردن رهبر و مجموعه حاکمیت جمهوری اسلامی به نوع جدیدی از «ملی‌گرایی» پس از جنگ ۱۲ روزه اشاره کرده و نوشته است حکومت در تقلاست تا خشم ملی را به افزایش حمایت داخلی از خود تبدیل کند.
این گزارش با اشاره به اشعار و ترانه‌های ملی و فولکور که در مراسم محرم امسال، زمان کوتاهی پس از جنگ ایران با آمریکا و اسرائیل خوانده شد، نوشت رهبران جمهوری اسلامی در خشمِ ناشی از این حملات که به فوران احساسات ملی‌گرایانه منجر شده، یک فرصت می‌بینند و امیدوارند در شرایطی که با چالش‌های اقتصادی و سیاسی هولناک روبه‌رو هستند، احساسات جاری جامعه را به سود خود تغییر مسیر دهند.
اما به نوشته نیویورک تایمز، پیش از حملات اسرائیل نیز برخی از تحلیلگران در ایران پیش‌بینی کرده بودند که تابستان امسال ایران شاهد آشفتگی داخلی خواهد بود؛ بحران اقتصادی، افزایش شدید دما، کم شدن منابع آب، برق و سوخت، مردم ایران را با معضل روبه‌رو کرده و جنگ نیز دسترسی به اینترنت را هر چه بیشتر محدود کرده است.
برخی از ایرانیان مانند محسن برهانی، استاد حقوق دانشگاه تهران، به این روزنامه گفتند چرخش حکومت دینی به ملی‌گرایی نشان داد که مذهب دیگر نمی‌تواند به تنهایی جمعیت ۹۰ میلیون نفری کشور را که بخش بزرگی از آن‌ها جوانان زیر ۳۰ سال هستند، در راستای اهداف حکومت به حرکت درآورد.
شهرزاد، یک دانشجوی دانشگاه تهران، در یک پیام صوتی ارسالی به این روزنامه گفت شیوه حکومت ملی‌گرایی مهندسی‌شده است در حالی که «ملی‌گرایی اصیل در خیابان‌ها، از اعتراض‌ها و از دردهای مشترک شکل خواهد گرفت نه از تریبون‌های دولتی».
به نوشته نیویورک‌تایمز، حتی اگر جنگ و موج ملی‌گرایی به حکومت حاکم کمک کرده باشد تا اوضاع را فعلاً کنترل کند، برخی در ایران این سوال را مطرح می‌کنند که این کنترل تا کی ادامه خواهد داشت.
علی انصاری، مدیر مؤسسه مطالعات ایران در دانشگاه سنت‌اندروز به این روزنامه گفت «وقتی گرد و غبار فروکش کند، مردم ایران پرسش‌گری را آغاز می‌کنند و خواهند دید که هنوز آب، برق و گاز ندارند».
به گفته او، حفظ حکومت به اصلاحات اقتصادی عمده بستگی دارد؛ اقدامی که از انجام آن ناتوان است.
