دیدار شماری از سینماگران با خانواده کیوان مهتدی، مترجم زندانی و خواهر نرگس محمدی
در ادامه دیدارهای نوروزی سینماگران، شماری از آنها روز جمعه، اول ارديبهشت‌ماه ۱۴۰۲ با خانواده‌ی کیوان مهتدیّ مترجم و نرگس محمدی، فعال حقوق بشر زندانی دیدار کردند.
در این دیدار رخشان بنی‌اعتماد، مهوش شیخ‌الاسلامی، فاطمه معتمدآریا، مهناز افضلی، ناهید رضایی، مینا اکبری، سپیده ابطحی، جعفر پناهی، امیر اثباتی، محمد رسول‌اف و مجتبی میرتهماسب حضور داشتند.
کيوان مهتدی، مترجم و عضو کانون نويسندگان ایران از اردیبهشت ۱۴۰۱ در بازداشت به سر می‌برد.
او در دادگاهی که آبان ۱۴۰۱ تشکیل شد به ۶ سال حبس محکوم شد و این حکم آذر ماه در دادگاه تجدیدنظر عینا تأیید شد. مهتدی اکنون در بند ۴ زندان اوین است.
خانم محمدی نیز که روز اول اردیبهشت سالروز تولد او بود، در روزهای اخیر برای گذراندن دوران تازه حبس، به زندان بازگشت.
اصغر فرهادی، کارگردان شناخته‌شده سینما و برنده دو جایزه اسکار، به نشریه ورایتی گفت به طور رسمی از ممنوعیت کار خود در ایران اطلاع ندارد، اما به طور غیر رسمی این موضوع را شنیده است.
او همچنین افزود که به طور غیر رسمی با خبر شده که در صورت بازگشت به ایران «ممنوعالخروج» خواهد شد.
به گفته وی، تنها ممنوعیتی که به طور رسمی از آن مطلع است، «ممنوع‌المعامله» بودن است.
با این حال، اصغر فرهادی که از مدتی پیش برای پیشبرد یک پروژه جدید سینمایی در آمریکا زندگی می‌کند و این روزها به شهر تورین رفته، به نشریه ورایتی گفت که قصد دارد پیش از آغاز فیلمبرداری فیلم خود در آمریکا، به ایران بازگردد.
او اظهار داشت که حاضر است مخاطره بازگشت به کشور را بپذیرد حتی اگر اطمینان صد در صدی نسبت به اجازه کار در کشور و خروج خود از ایران نداشته باشد.
رهبر جمهوری اسلامی در سخنرانی خود به مناسبت عید فطر، بدون اشاره به تنش‌ها در جامعه به‌دلیل برخوردهای پلیسی با اعتراض مدنی زنان علیه حجاب اجباری، «مردم و مسئولان را به مهربانی در کنار هم» توصیه کرد.
علی خامنه‌ای در این سخنرانی در روز شنبه، دوم اردیبهشت هم چون همیشه، مسائل کشور را به «دشمن» نسبت داد و به‌طور تلویحی تنش‌های موجود در جامعه را ناشی از «تفرقه‌افکنی دشمن» عنوان کرد.
رقص مردان محجبه مقابل سفارت ایران در پاریس به همت مرجانه ساتراپی
مرجانه ساتراپی، نویسنده و کارگردان شناخته‌شده ایرانی، باردیگر پرفرومنسی را با ترانه «آرام باش»، مقابل سفارت ایران در پاریس برگزار کرد، با این تفاوت که این بار مردان محجبه، با این آهنگ می‌رقصیدند.
این اجرای گروهی، روز اول اردیبهشت، با برداشتن حجاب از سوی مردان و شعار «زن زندگی آزادی» به زبان فرانسه به پایان رسید.
خانم ساتراپی پیش از این نیز در حمایت از دختران شهرک اکباتان که با آهنگ «آرام باش» راما و سلنا گومز در فضای عمومی رقصیده بودند، پرفورمنس مشابهی را با رقصندگان زن، مقابل سفارت ایران در پاریس برگزار کرده بود.
او در پستی اینستاگرامی، خواستار برگزاری اجراهای مشابهی مقابل همه سفارتخانه‌های جمهوری اسلامی در خارج از کشور شده است.
فاضل میبدی: جمهوری اسلامی درباره حجاب نفاق‌پروری می‌کند
فاضل میبدی، روحانی نزدیک به جریان اصلاح‌طلبی در ایران، می‌گوید فشار به زنان برای رعایت حجاب مقابل دوربین‌ها، «نفاق‌پروری» است.
او گفته: «خانمی در خیابان از ترس ماموران یا دوربین حجابش را می‌گذارد و بعد جای دیگر که دوربین یا مامور نباشد، حجابش را برمی‌دارد، این که دین و حجاب نشد. بنابراین به نظرم این روش نفاق‌پروری است.»
وی هممزان با افزایش برخوردهای پلیسی برای اعمال حجاب در ایران، از جمهوری اسلامی خواست حجاب را به خود مردم بسپارد و گفت کسی را نمی‌توان با شمشیر به زور نمازخوان کرد.
طعنه یک خواهر دادخواه دیگر به علی خامنه‌ای درباره همه‌پرسی
مریم قناعتی خلاری، خواهر مجتبی قناعتی خلاری، جوانی که در جریان اعتراضات کشته شد، در واکنش به اظهارات علی خامنه‌ای که مردم ایران را «فاقد تحلیل» برای شرکت در همه‌پرسی نامید، در یک استوری اینستاگرامی، به طعنه نوشته: «وقتی قدرت تحلیل مسائل سیاسی رو از دست دادم که صورت پر خون برادرم رو دیدم. وقتی که کت دامادی‌اش رو آماده کرده بودم، ولی کفن به تنش پوشوندم.»
پیش از وی نیز مادر کیان پیرفلک و خواهر میلاد سعیدیان‌جو، دیگر کشته‌شدگان در اعتراضات نیز استوری‌های طعنه‌آمیز مشابهی منتشر کرده بودند.
نگرانی کیهان از توجه به حقوق همجنس‌گرایان در ایران
روزنامه کیهان در یادداشتی مدعی شده که «دشمن» از آن‌رو بر حجاب و خانواده، «تمرکز عجیب و شدید» کرده که به‌دنبال «فروپاشی» نهاد خانواده در ایران است.
این روزنامه نوشته: «تردید نداشته باشید پس از حجاب، دنبال مسائل دیگری خواهند رفت و شک نکنید از لزوم رعایت حقوق همجنس‌بازان و شرابخواران و... هم خواهند نوشت.»
جمهوری اسلامی همواره وجود همجنس‌گرایی در ایران را انکار یا آن را به صورت بیماری تلقی کرده و به‌دلیل نبود نظارت و استاندارد در تولید و فروش نوشیدنی‌های الکلی، تعداد زیادی از شهروندان، در سال‌های بعد از استقرار این حکومت، جان باخته یا بینایی خود را از دست داده‌اند.